Gerline deed haar afstudeeronderzoek in Guatemala

“Ik wilde onderzoek doen dat zou bijdragen aan een betere toekomst voor kinderen en jongeren. Als je direct met kwetsbare kinderen wil gaan werken, dan heb je daarvoor een relevante opleiding nodig, zodat je zeker weet dat je deze kinderen niet (onbedoeld) beschadigt. Vanuit mijn studie antropologie kon ik deze kinderen beter op een andere manier helpen.”

Stem laten horen

Gerline kwam in haar zoektocht uit bij WereldOuders uit en wij brachten haar in contact bracht met onze partnerorganisatie Nuestros Pequeños Hermanos (NPH) in Guatemala. “Met mijn afstudeerdonderzoek heb ik een overzicht geleverd van hoe jeugdzorg over de afgelopen decennia veranderd is in Guatemala, met een focus op de hulp die NPH/WereldOuders kwetsbare kinderen biedt. In overleg met de organisatie heb ik daarvoor geen interviews met kinderen uitgevoerd, omdat dit speciale opleiding en vaardigheden vergt. Ik heb jongvolwassenen geïnterviewd over hun ervaringen met jeugdzorg en veel tijd met hen doorgebracht. Ook heb ik medewerkers en bestuursleden geïnterviewd. In mijn scriptie laat ik de stem van de jongvolwassenen horen. Zij vertellen wat zij nodig hadden als kind om later hun volwassen, onafhankelijk leven goed te kunnen leiden.”

Kinderen zijn kwetsbaar

“WereldOuders was vooraf heel duidelijk over al hun voorwaarden om de kinderen en jongeren daar te beschermen. Daar moest ik ook voor tekenen. Bijvoorbeeld dat ik niet op de slaapkamers mocht komen en geen contact mocht leggen via social media. Als ik iets hoorde dat hen mogelijk in gevaar bracht, moest ik dat doorgeven aan de organisatie. Dat stelde me gerust. De organisatie liet zien dat ze rekening hield met de kwetsbaarheid van kinderen en jongeren.”

Heftige jeugdherinneringen

“De leukste momenten tijdens mijn periode in het programma in Guatemala zijn als eerst het vertrouwen wat je krijgt van mensen terwijl je met ze praat. Door mijn opleiding in en ervaring met onderzoeksvaardigheden weet ik hoe ik met mensen moet praten, hen op hun gemak moet stellen. Soms direct vragen stellen, soms juist een wat algemener praatje houden. Uiteindelijk hebben veel mensen mij eerlijk verteld wat hun ervaringen met jeugdzorg waren, en hoe zij zich hebben gered in de samenleving toen ze op zichzelf gingen wonen.”

“Het was soms heftig om jeugdherinneringen van de jongeren aan te horen. Zo vertelde een jongen bijvoorbeeld dat zijn zusje was vermoord. Ook waren er jongeren die dingen vertelden die niet waar bleken te zijn. Dit vond ik erg lastig. Daarom was het belangrijk om goed contact te hebben met de organisatie, bij wie ik bepaalde gegevens kon controleren.”

“Helaas moest ik door COVID-19 vervroegd terug naar Nederland om mijn onderzoek digitaal af te maken. Via Facebook raakte ik aan de praat met veel mensen die hun visies en ervaringen wilden delen. Ik heb toen interviews gedaan via Facebook Messenger, WhatsApp en Skype. Mooi om te merken dat ondanks het coronavirus je nog steeds veel kunt bereiken!”

Veel geleerd

“Ik heb tijdens mijn periode in Guatemala geleerd adaptief te zijn aan snel veranderende situaties. Van te voren wist ik niet exact wat ik kon verwachten en wie ik zou kunnen interviewen. Tijdens het onderzoek heb ik me daarom gefocust op de openingen die ik vond. Ik heb ook geleerd dat je heel goed onderzoek kunt doen ten bate van kinderen, zonder dat je direct in contact hoeft te staan met kinderen.”

Kun je écht iets bijdragen?

Gerline’s advies is ten slotte: “kijk goed of jouw vrijwilligerswerk, stage of afstudeeronderzoek in het buitenland echt bijdraagt en geen (onbedoelde) schade toebrengt. Daarnaast kun je jezelf afvragen: zijn er lokaal mensen die beter snappen wat de behoeften van de kinderen zijn en die langdurig voor hen klaar kunnen staan? Kortom: kan jouw werk écht bijdragen?”